Po co nam greko?

Greko (grekański, grecko-kalabryjski) to język mieszkańców już tylko kilku miejscowości w południowej Kalabrii. Liczba jego użytkowników stale spada: w XX wieku przestał być przekazywany następnym pokoleniom. Coraz mniej osób potrafi i chce nim mówić. Przyszłość greko jest więc bardzo niepewna, grozi mu zapomnienie. Jednak w historii greko i mówiącej nim społeczności splata się wiele wątków, których znaczenie wykracza poza granice regionu i poza znaczenie samego języka. Refleksja nad kulturą grekańską skłania do zadania pytania o wartość tradycji skonfrontowanej z obietnicami, jakie roztaczają hasła nowoczesności i postępu. Historia Grekan przestrzega przed spustoszeniem i stratami, które mogą przynieść z jednej strony źle rozumiana modernizacja, a z drugiej bezrefleksyjna nostalgia za przeszłością. W końcu, mówienie i pisanie w greko to akt społecznej i politycznej interwencji, a skupienie uwagi na zagrożonym języku pozwala zawiesić neoliberalną logikę zysku, zgodnie z którą warto inwestować czas i wysiłek w poznawanie tylko tych języków, których znajomość szybko przełoży się na łatwe do zmierzenia korzyści.